Bildiğiniz üzere üniversite nedeni ile İstanbul’a geldim. Ve 26 Eylül itibari ile üniversiteye başladım. İlk haftadan gerçekten değerli insanlar , güzel anlar yaşadım fakat sanki bir burukluk vardı. İçimde hiç olmayan bir gariplik , bu şehre bir yabancılık ve memleket özlemi başlamıştı sanki. Daha birkaç gün olmasına rağmen gerçekten evimi , memleketimi özledim. Bir an önce burada işlerimi halledip gitme arzuları başladı bile içimde. Fakat belli bir süre buradayız ve mecburuz. Ama gün gelecek buraya güzel günlerimi , güzel anılarımı yazacağım. Gün gelecek , gün bitecek. Günler bitmek için var zaten. Bitecek , zaman geçecek … Gençler yaşlanacak , belki de genç ölecek ama günler geçecek ya hani. İşte bunlar var bunu yazarken. Karmaşık günlerin , kötü günlerin ardında bir rahatlık , bir koşuşturmacanın ardından mutlu günler. İnşallah gerçek mutlu günlerde görüşeceğiz. Kendine iyi bak ve asla kötü günden kaçma lakin kaçarsan o seni bırakmayacak…